سلام عزيزم. آره مي دونم . بخدا خودمم خيلي شرمنده شدم ولي توضيح كه دادم برنامه مون كلا يهوئي عوض شد . يه برنامه ديگه در پيش دارم ولي اين بار نه وعده اي ميدم نه قولي اگه حتمي حتمي شد مي خبرمت اگه نه هيچي نميگم تا دوباره شرمنده نشم . در مورد حال و روزم كه عزيزم به دور و برت نگاه كن ببين كي حال و روز خوبي داره كه تو نداري . البته يه چيزي رو بگما همش در اثر دوري از خداست . باورت نميشه زينت كه هر موقع يه ذره فقط يه ذره به خدا نزديك ميشم چطور آرامش همه وجودم رو مي گيره و با دوري از اون چطور بي قراري و غم و غصه تمام وجودم رو پر مي كنه . كم كم دارم به اعتقادات قبليم نزديك ميشم همونهائي كه مدتها در كمال آرامش و خوشبختي باهاشون زندگي مي كردم . ولي حالا بلاي زندگيم شده شك . شك و ترديد و دودلي . شك به اينكه نكنه خدا رهام كرده . نمي دونم .........كتاب معراج السعاده يادته ؟ يه زماني تا يه شبي يه صفحه ازش نمي خوندم خوابم نمي برد . باهاش چه حالي مي كردم و زندگيم چه قشنگ شده بود يا همون نهج البلاغه كه ديدگاهم رو عوض كرده بود ولي حالا با دوري از اونها و جايگزين شدن چيزاي ديگه آرامشم هم جاش رو به چيزاي ديگه داده . پس ببين كه عامل اصلي ناراحتياي ما خودمونيم . البته يه چيز ديگه هم بگما . اين اتفاقها بايد بيفته تا ما قدر داشتن خدا رو بدونيم والا به بودنش عادت مي كنيم و عادت بلاي بديه .