بهار جان تو خيلي خوبي چرا انقدر خودت رو دست کم ميگيري و اذيت ميکني باور کن ما هم ميرنجيم ما هم عصباني ميشيم اما کمي خويشتن داري شايد به آدم کمک بکنه...بهار تو که خودت تو بيمارستاني ميدوني کافيه يه مرض خداي نکرده به جون خودمون يا عزيزانمون بيفته ديگه همه اين بحث ها از ياد آدم ميره ...به خاطر تمام داشته هات خدا رو شکر کن که خياي ها حسرت همين الان تو رو دارند ...منم دلم خيلي تنگه کاش جوجه هامون يه خورده جون بگيرن بريم امام رضا