فالي زدم به مصحف پيشانيت حسين
آيات غربت تو دلم را فرا گرفت
در اين حسينيه که همان عرش کبرياست
حق امتحان ز قافله انبيا گرفت
تنها دليل بودن من سايه سرم
زينب فقط به عشق برادر بقا گرفت
بين خيام خيمه عباس ديدني است
شکر خدا رکاب مرا آشنا گرفت