سلام بهار جون.

نمي دونم كي دوباره مياي نت و پيامم رو مي خوني ولي هر وقت اومدي از طرف من يه سلام با كلي انرژي به خودت بكن.

انشاءالله مشكلاتت هر چي زودتر رفع بشه.

در مورد زندگي مشترك خيلي حرفت درسته . آدم چه 50 سالش باشه چه 9 سالش وقتي وارد زندگي مشترك ميشه انگار از صفر شروع مي كنه كمتر تجربيات گذشته به كارش مياد.

خوب ديگه شايدم قشنگيش به همين باشه كه زندگي مشترك آغاز يه زندگي تازه هست.

نگران اين ناراحتي ها هم نباش . هنوز كه اول راهي خانومي! ب بسم الله .

اي بابا ما هم سال اول كلي مشكل و دعوا داشتيم تازه الان 2ماه هست كه احساس مي كنم داريم با هم مچ ميشيم!

در مورد آپ كردنت : خانومي شما هر وقت وقت داري توي هر كامپيوتري كه برات ممكن هست توي يه فايل ورد بنويس بعد سر وقت بيا بذار روي وبلاگ . چرا اينقدر خودتو توي محيط كار اذيت كني يا شايدم گاهي باعث بشي احساس خجالت بهت دست بده ؟!

تازه اين يه راهش هست كه من بلدم . هزار و يه جور راه ديگه هست كه اينقدر مشكل واسه آپلود وبلاگ نداشته باشي.

درست نميگم؟

موفق باشي و خوشبخت

يا حق